Valentijn

Samen liepen ze door Albert Heijn, het trekmandje trok zij. Hij keek en pakte een pak jus d'orange uit het vak. 'Als je er twee neemt zijn ze in de bonus', zei zij tegen hem. Hij keek haar aan als een kind dat pas leerde boodschappen doen. 
'In de bonus', vroeg hij vragend. 
'Dan kan je twee pakken nemen en is er eentje gratis', zei zij ter verduidelijking.
Hij keek haar aan en hoorde het in Keulen donderen, dat zag je meteen.
Zijn hand pakte een pak jus d'orange voor de tweede maal.
'Die andere vind je toch nog lekkerder', zei ze, toen de man net een keuze had gemaakt en een tweede had gepakt.
Hij keek nog even naar de soorten sap maar vond het wel best zo, met die pakken van "coolbest" . 
Zijn blik sprak boekdelen en haar blik keek verliefd naar die boekdelen. 
Gelukkig bleef hij bij zijn besluit en koos het pak sap waar hij van hield. Hij wist tenslotte zelf wel dat hij die smaak lekkerder vond.
Ze liepen verder en keken verliefd.
Soms naar elkaar.
Soms even niet.
Zij volgde hem met het blauwe trekkarretje en haar wangen bloosden van liefde.
Zijn ogen keken dromerig naar haar maar ook als hij niet naar haar keek. 
Het was een apart stel, dat wel.
Maar goed.
Ze liepen naar de kassa, legden de pakken sap en andere spullen op de band en betaalden. De sticker voor de Muppet actie wilden ze niet, ze schudden allebei fel hun hoofd.
Tot zo ver leek de liefde voor elkaar groots, ook bij de kassa.
Ze liepen de winkel uit.
Nou ja, bijna dan.
Toen ze samen de uitgang naderden zagen ze de vele bloemen staan. Die stonden er altijd maar vandaag leken de bloemen uitbundiger, roder en wellicht duurder, vermoedde ik.
De harten van Valentijn hingen in de boeketten, dat verkocht vast beter. Sliertjes hingen vrolijk aan de rozen.
Hij keek naar de bloemen en zij keek naar hem. Je zag de verwachting in haar verlangende ogen glinsteren.
Zijn hand reikte naar een rode roos en hij voelde heel zachtjes aan de blaadjes.
Blind van liefde was hij niet, leek het, maar twijfelend van aard, dat weer wel. Daar had hij ook al last van bij het jus d'orange- en andere sappen vak.
Haar wangen bloosden nog roder dan de roos, zij straalde helemaal.
Maar toen.
Ik zag het gebeuren. 
De hand trok zich terug, zonder de roos er in. Haar ogen vulden zich vol teleurstelling, het verlangen naar de roos was even zo groot.
De dag van Valentijn was het vandaag, wist zij.
Zijn hand pakte de boodschappentas en hij liep de winkel uit. 
Zij liep achter hem aan.
Een drama leek het even.
Misschien wist hij niet van zo'n dag en zij wel.
Misschien was hij niet zo erg verliefd en zij wel.
De tragiek leek groot maar duurde kort.
Zij lachte en keek hem weer verliefd aan. Haar wangen nog steeds rood.
Hij keek zelfs ook even naar haar.
En soms is dat gewoon genoeg.
Zonder roos van Valentijn.
Maar vol van liefde.