Tram 25 in Rotterdam

Tram 25

Een onvervalst Rotterdammers accent met de vraag of ik een plaatsbewijs heb zingt mij toe. En waar de reis dan wel naar toe gaat is de volgende vraag.

'Iependaal' zeg ik.

'Dan zit je goed' zegt hij. 'En waar kom je vandaan?'

Van het centraal wilde ik eerst zeggen maar dat was een beetje flauw.

'Uit de buurt van Amsterdam' vermeld ik en op een of andere manier klinkt dat anders dan, ik kom uit Amsterdam.

'Hoe vin-je nou mijn stad' vraagt hij trots, wijdbeens staand en op zijn hart kloppend.

'Ik vind het hier mooi maar Amsterdam is ook prachtig' zeg ik hem.

De vergelijking, blijkt direct de aanleiding tot een professioneel verhoor.

'Controleren ze daar in de tram' vraagt hij met een serieus gezicht. 'Zelden' zeg ik, en kijkt hij mij gelukzalig aan. Zijn trotse Rotterdamse tramcontroleurshart zie je ter plekke zwellen. 'Die zitten alleen maar op hun billetjes, van die dichtgeknepen billetjes hebben ze, die Amsterdamse controleurs.' Hij laat zijn billen schudden, werkbillen zijn dit, wij zijn van de daden hier. Hij geeft nog even een klap op zijn eigen kont, dat ik het ook goed hoor, dat het echte werkbillen zijn.

Ik kan niet anders zeggen dat ik het erg gezellig vind in de tram in Rotterdam.

'Hoe vin-je het, die skyline, kijk nou toch, en zijn ogen dwalen door het raam in de verte. 'Bijzonder' zeg ik, en dat meen ik. Ongewenst dwalen mijn gedachten af naar de oorlogstijd alhier, maar lang heb ik niet om daar even bij stil te staan.

'Mijn wereldstad' roept hij en iedereen in de tram mag dat horen.

De volgende stop is voor een kerk, waarop staat, “zingen maakt blij”. Die Rotterdamse God is ook al zo'n vrolijkerd, mijmer ik.

'Ben je met trein gekomen' vraagt hij vervolgens, en hij is er nu bij gaan zitten. De tram is bijna leeg.

Ik knik.

'De kapsalon,' zegt hij lachend. 'Als je haar maar goed zit,' lach ik terug.

'Ik ben zo trots op mijn stad,' zegt hij ineens in diepe gedachten.

'Conny Janssen danst vind ik zo mooi' zeg ik. Hij kijkt mij aan, en zegt iets over de tramremise, terwijl hij naar buiten kijkt.

'Je ben-er, een mooie dag!'

Ik stap uit en hij zwaait.

Ik steek mijn hand op.

Kleurrijke herfstbladeren dansen vrolijk over de Rotterdamse stoep als de tram wegrijdt.