Geen het, geen een, geen de. (Verhaal zonder lidwoorden)

Hij at uit gevouwen karton, pasta van Julia. Hout was dat ding waar hij mee at, eetgerei voor pasta's en dergelijke.

Zijn broek at ook mee, dat zag je. Slierten pasta rolden tomatenpaden uit over zijn witte broek. Zijn vriend lachte.

Lawaai, plotsklaps, toen ineens hard materiaal van boven naar beneden rolde.

Haar tas viel.

Twee meisjes zaten op treden omdat er geen plaats meer was, geen zitplaats in ieder geval.

Ze riep om 'jezus' maar die had nu net kerstvakantie.

Haar computer was ingedeukt en zij riep nog harder, 'jezus' en 'kut.'

Tjeetje.

Hij at nog steeds Julia's pasta, morste weer.

Huiswaarts per trein, staand slingerend van rechts naar links schuddend, tegen elkaar aan, tassen rolden heen en weer.

Naar buiten kijkend, denkend aan spelletjes van vroeger, zoals geen ja, geen nee zeggen.

Spelletje -writer's block- speelde in mijn hoofd.

Gelukkig gaf dat geen vlekken of vloeken.